فورانهای اصلی ، گازی و آبدار آتشفشان

فورانهای اصلی، گازی وآبدار آتشفشان:

فورانهای اصلی: معمولا تحت عنوان فوران اصلی از مراحل تشکیل یک آتشفشان جدید صحبت می شود .

این فورانها را نمی توان از فورانهایی که دودکش مسدود دارند مجزا نمود. ولی میتوان ادعا کرد که در فورانهای اصلیدودکش جدید حاصل می شود در حالی که در فورانهای گازی فقط دودکش قدیمی دوباره باز می گردد از نظر توصیفی مراحل تولید یک آتشفشان به شرح زیر است:

اول خاکهای محل دهانه بر اثر انفجار به اطراف پراکنده می شود. این عمل با لرزشهای موضعی شدید همراه است . بعد فوران گاز شروع می شودکه آبهای زیرزمینی و گل را به خارج پرتاب می کند و پس از باز شدن دودکش آغاز می گردد که قطعات سنگ با شدت به اطرا ف پراکنده می شود و برش خاصی تولید می کند که به آن برش حغر دودکش می گویند . و به این ترتیب آتشفشان متولد می شود وتمام آتشفشانهایی که در قرن اخیر فعالیت نموده اند در مجاورت آتشفشانهای قدیمی تولید شده اند.

فورانهای گازی: فورانهای گازی انفجاری ممکن است دهانه مسدود آتشفشان را باز نماید و یا قله آن را به خارج پرتاب کند. در حالی که فاقد هر گونه گدازه است. نمی توانیم منشا گاز هایی را که سبب انفجار می شوند با اطمینان تعیین کنیم،زیرا انفجار ممکن است مربوط به خروج گاز های ماگمایی یا مربوط به آبهای زیرزمینی باشد که بر اثر گرما تبخیرگردیده اند . فورانهای گازی غالبا در آتشفشانهای نیمه خاموشی که دهانه مسدود دارند،حاصل می شود . فورانهای مزبور به وسیله دانا (Dana) نیمه ولکانیک ،به وسیله موکالی اولتراولکانیک و به وسیله فون ولف فوران غیر مستقیم نامگذاری گردید. از بین گازها هم بخار آب دارای اهمیت فوق العاده است.

فورانهای آبدار: در حالت کلی هنگامی که سفره های آبدار زیرزمینی در مجاورت ستونهای ماگمایی قرار گیرد،آب آن گرم و به بخار تبدیل می شود. افزایش فشار باعث انفجار مخزن بخار می گردد و در این حالت از فورانهای آبدار صحبت می شود. ای قبیل فورانها انفجاری اند و به همین دلیل به آنها انفجار آبدار می گویند. مآرهای بازالتی به این طریق بوجود می آیند. انفجار آبداردارای انواع متفاوتی به شرح زیر است:

نوع اول

یکی از انفجارهای آبدار شناخته شده مربوط به ناحیه گوگرد زایی پماتانگ با تا در سوماتردر سال 1933 است. در ناحیه مزبور ،دو هفته قبل از فوران، زمین لرزه ای سبب باز شدن شکافهایی در زمین گردید وآبهای سطحی به داخل آبها نفوذ نمود. این آبها در اثر بر خورد با گازهای گرم ماگمایی به دمای جوش رسید و سپس تبخیر گردید. در نتیجه انفجارهایی تولید شد که بخار آب تا ارتفاع 2000 متری از سطح زمین بالا رفت و قطعات سنگهای قدیمی و گل تا1100 متر به هوا پرتاب شد و دو دهانه بزرگ در محل خروج ایجاد شد  .

نوع دوم

فوران سودتسی سال 1963 در ایسلندبا انفجار آبدار شروع گردید. در این منطقه گدازه ها به کف دریای کم عمق تر نزدیک شد و ازبرخورد آن باآب دریا انفجار مهیبی به وقوع پیوست و بخار آب همراه خورده سنگ تا ارتفاع زیاد به هوا پرتاب شد.

نوع سوم

فوران آبدار کیلوعه در سال 1924 را نتیجه نشت سطح گدازه در دریاچه گدازه و حجاری آتشفشان و نفوذ بعدی آب به داخل مجاری خالی تصور می کنند. در اینجا تماس آب با گدازه ، فوران انفجاری بسیار شدیدی تولید نمود و تا 17 روز ادامه داشت.

روش های استفاده از انرژی خورشیدی

خورشید یکی از منابع مهم تجدید نا پذیر انرژی است که به فناوری های پیشرفته و پر هزینه نیاز ندارد و می تواند به عنوان یک منبع مفید و تامین کننده انرژی در بیشتر نقاط جهان به کار گرفته شود.

وابستگی شدید جوامع صنعتی به منهبع انرژی،به ویژه سوخت های نفتی و به کار گیری و مصرف بی رویه آنها سبب شده،این منابع که در قرن های متمادی در زیر لایه های زیرین زمین تشکیل شده ،تخلیه شود . انرژی های فسیلی مانند نفت و زغال سنگ پایان پذیر و تجدید نا پذیر هستند،اما انرژهای نو یا جانشین از جمله : باد، آب و خورشید چنین نیستند. خورشید یکی از منابع مهم تجدید نا پذیر انرژی است که به فناوری پیشرفته و پر هزینه نیاز ندارد و می تواند به عنوان یک منبع مفید و تامین کننده ی انرژی در بیشتر نقاط جهان به کار گرفته شود .

استفاده از این انرژی بر خلاف انرژی هسته ای،خطری ندارد و برای کشورهای فاقد منابع انرژی زیر زمینی ،مناسب ترین راه برای دستیابی به نیرو و رشد و توسعه اقتصادی است. هم اکنون از انرژی خورشیدی به وسیلی سیستم های مختلف اهداف گوناگون استفاده و بهره گیری می شود که مهم _ ترین آنها سیستم های فتوبیولوژیک،شیمی خورشیدی {Helio chemical } گرمای خورشیدی {Helio the rmal }، برق خورشیدی {Helio Electrical }، سیستم های فتوشیمیایی، سیستم های فتوولتاییک ، سیستم های حرارتی و برودتی هستند.